(Ο ύστατος περί καραβιών λόγος)

Πατρίδα τραγούδι

γεμάτο ανέμους

και πόθους κυμάτων

οι δρόμοι σου πάνε!

Ληστές σεργιανίζουν

στο φως της Σελήνης

κι έμποροι πουλάνε

λωτούς και κοράκια

Μαζί μου προχώρα

ατίθασο μάτι!

Χορεύουν φλόγες

σαλεύουν ναυάγια

Το μέγα ρολόι

αδειάζει τις ώρες

λευκές πεταλούδες

στα βάθη ανέμων

ανοίγει και κλείνει

μπουμπούκια και δίνες

παράφορα χείλη

ριγούν μουσκεμένα

λεπτές στροβιλίζει

χορεύτριες πόνου

Δική του η πίστα!

Δικό μου το αίμα;

Υψώσου μαζί μου

πουλί του θανάτου!

Οι γρύλλοι σημαίνουν

«Φωτιά και μαχαίρι»!

Απλώνω φτερούγες

και νύχια σκοτάδια

Τη θλίψη της νύχτας

θα ντύσω ρεσάλτο

από πλοίο σε πλοίο

γερνούν τα πελάγη

η ρώτα αλλάζει

σκουριάζουν οι ναύτες

Μαζί μου περπάτα

πουλί του θανάτου!

Αυτό το ταξίδι

θα είναι των γρύλλων…

Kost

http://odofragma-skas.blogspot.gr/p/kost2.html