Do Not Go Gentle Into That Good Night
Dylan Thomas (1914-1953)
Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.
Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night,
Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.
Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night,
Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.
And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night,
Rage, rage against the dying of the light.
---
Μη στέργεις ήσυχα να πας σε νύχτα ευλογημένη
ας καίνε , ας παραληρούν όταν τελειώνει η μέρα
τα γηρατειά κι ας μαίνονται όταν το φως πεθαίνει .
Σοφοί, που 'δαν το δίκαιο σκοτάδι να προσμένει ,
γιατί δεν χρησμοδότησαν με φλόγες στον αέρα
δε στέργουν ήσυχα να παν , σε νύχτα ευλογημένη .
Όσοι αγαθοί φωνάζοντας στο κύμα που βαθαίνει
πως σ' ακρογιάλι πράσινο θα χόρευε μια μέρα
κάθε τους πράξη , μαίνονται όταν το φως πεθαίνει .
Όσοι τρελοί τραγούδησαν τον ήλιο που πεθαίνει
κι αργά πολύ κατάλαβαν πως τον θρηνούσαν , πέρα
δε στέργουν ήσυχα να παν , σε νύχτα ευλογημένη .
Όσοι αυστηροί που στα στερνά τους βλέπουν τυφλωμένοι
ότι μπορούν μάτια τυφλά ν΄αστράφτουν στον αιθέρα
και να γιορτάζουν , μαίνονται όταν το φως πεθαίνει .
Κι όσοι πηγαίνουνε ψηλά στη θλίψη που σε υφαίνει ,
κατάρα δώσε μου κι ευχή το δάκρυ σου , πατέρα .
Μη στέργεις ήσυχα να πας σε νύχτα ευλογημένη.
Να μαίνεσαι , να μαίνεσαι όταν το φως πεθαίνει .