(Ο Βαρουφάκης δεν μας μιλούσε για συμμαχία με το ΔΝΤ); ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ “ΑΙΜΑ” ΖΗΤΑΕΙ ΤΟ ΔΝΤ

(Παρ. 29/1/16 - 11:00)

ΑΞΙΩΝΟΥΝ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΤΑ 15%

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Εν μέσω κλιμάκωσης του αγώνα μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών και επαγγελματιών για το ασφαλιστικό, οι εκπρόσωποι του “Κουαρτέτου” επιστρέφουν αύριο, Σάββατο, στην Αθήνα, φέρνοντας στις αποσκευές τους νέες απαιτήσεις για ακόμη βαρύτερα μέτρα από την παραδομένη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) ανοίγει το θέμα του εργασιακού, απαιτώντας να “λυθεί” βάσει των δεσμεύσεων που έχει ήδη αναλάβει η κυβέρνηση με το τρίτο μνημόνιο, προτού ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση, που θα επιτρέψει την απελευθέρωση της δόσης των 5,7 δισ ευρώ. Συγκεκριμένα, το ΔΝΤ ζητάει απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, κατοχύρωση του δικαιώματος των εργοδοτών για ανταπεργία (lock out) και αλλαγή της συνδικαλιστικής νομοθεσίας, ώστε η κήρυξη απεργίας να απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των εργαζομένων και όχι απλά των συνδικαλισμένων- κάτι που σημαίνει, ουσιαστικά, νομοθετική ακύρωση των εργατικών συνδικάτων.

Επιπλέον, σύμφωνα με δημοσίευμα του Huffington Post, το ΔΝΤ ζητάει μεσοσταθμικό ακρωτηριασμόόλων των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, κατά 15%. Η ωμή τακτική του ΔΝΤ απειλεί να καθυστερήσει επ' αόριστον την πρώτη αξιολόγηση και να δημιουργήσει  και πάλι συνθήκες πιστωτικήςασφυξίας τους επόμενους μήνες, καθώς η κυβέρνηση καλείται να αποπληρώσει χρεωστούμενα της τάξης των τεσσάρων δισ ευρώ μέσα το πρώτο τρίμηνο του 2016.

Οι εξελίξεις που διαγράφονται προοιωνίζονται εκρηκτικά αδιέξοδα της “διαπραγματευτικής” γραμμής της κυβέρνησης Τσίπρα, η οποία προσδοκούσε ότι η πλήρης παράδοσή της στα συμφέροντα του αμερικανικού παράγοντα (ακύρωση του ρωσικού αγωγού, ταύτιση με τον άξονα ΗΠΑ- Ισραήλ στην περιοχή κ.α.) θα ανταμοιβόταν με μια πιο χαλαρή στάση του ΔΝΤ έναντι του ελληνικού προβλήματος.

Όσο για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς του Κουαρτέτου, συμπίπτουν επί της ουσίας με τις αξιώσεις του ΔΝΤ για σκληρότερα μέτρα- άλλωστε και οι ίδιοι διαπιστώνουν “σημαντικές αποκλίσεις” έναντι της μνημονιακής δέσμευσης της κυβέρνησης για μείωση κατά 1,8 δισ της ασφαλιστικής δαπάνης μέσα στο 2016- αλλά δεν έχουν καταλήξει αν ζητήσουν να προωθηθούν τα πρόσθετα, σφαγιαστικά μέτρα στο διάστημα της πρώτης ή τη δεύτερης αξιολόγησης. Κάτι τέτοιο ελάχιστη σημασία θα είχε για τους εργαζόμενους, θα προσέφερε όμως στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να “σαλαμοποιήσει” το σκληρό πακέτο, ελπίζοντας ότι θα το περάσει με τις λιγότερες δυνατές κοινωνικές αντιδράσεις.

Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: η μεγάλη μάχη που δίνουν οι εργαζόμενες τάξεις για να μην περάσει το σχέδιο- έκτρωμα Κατρούγκαλου έχει καθοριστική σημασία όχι μόνο για αυτό καθ' εαυτό το τεράστιο ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και για το εργασιακό, το φορολογικό και το σύνολο των “μεταρρυθμίσεων” που βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, απειλώντας να εγκλωβίσουν μακροπρόθεσμα την Ελλάδα σε συνθήκες εργασιακού- κοινωνικού Μεσαίωνα.

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23347:periss-petr&catid=81:kivernisi&Itemid=198