Οι πάλαι ποτέ αντιμνημονιακοί, που θα καταργούσαν με ένα νόμο και σε ένα άρθρο τα μνημόνια και όλους τους εφαρμοστικούς τους νόμους, για να δείξουν πόσο διαφορετικοί είναι από τους προκατόχους τους, έρχονται, με την πρόταση Κατρούγκαλου, να εμβαθύνουν την εφαρμογή ενός από τους πλέον θεμελιώδεις νόμους που συνόδευαν το 1ο Μνημόνιο.
Πρόκειται για το νόμο Λοβέρδου-Κουτρουμάνη (3863/2010). Μεταξύ των άλλων, ο νόμος αυτός προβλέπει ότι το ποσό των συντάξεων θα υπολογίζεται βάσει του μέσου όρου όλων των χρόνων «ασφαλισμένης» δουλειάς, αντί της τελευταίας πενταετίας, όπως ίσχυε πιο πριν, ενώ παράλληλα μειώνει μεσοσταθμικά τους συντελεστές αναπλήρωσης. Ωστόσο, υπάρχουν μεταβατικές ρυθμίσεις που επιβάλλουν την εφαρμογή των νέων διατάξεων για τα χρόνια εργασίας μετά την 01/01/2011.
Η πρόταση Κατρούγκαλου καταργεί αυτές τις μεταβατικές ρυθμίσεις, επισπεύδοντας την εφαρμογή του νόμου 3863/2010. Για να έχει προπαγανδιστικό υλικό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στη σχετική πρόταση αυξάνονται ορισμένοι συντελεστές αναπλήρωσης, αύξηση που ωστόσο δεν καλύπτει παρά ένα μικρό μέρος των τελικών μειώσεων που θα προκύψουν από τον συνολικό επανυπολογισμό των συντάξεων. Αλλά και οι συντάξεις που ήδη καταβάλλονται θα επανυπολογιστούν. Η μείωση που θα προκύψει, προβλέπεται να καλυφθεί ως «προσωπική διαφορά» μέχρι το 2018. Πως, λοιπόν, μετά δε θα μειωθούν οι ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις; Η απάντηση του Κατρούγκαλου είναι σίγουρα αποστομωτική. Μετά το 2018, η «προσωπική διαφορά» μεταξύ παλαιών και νέων συνταξιούχων θα είναι περιττή, διότι αντί να μειωθούν οι παλαιές συντάξεις, θα αυξηθούν οι νέες… λόγω «οικονομικής ανάπτυξης»!
Λίγες μέρες μετά τη δημοσιοποίηση της πρότασης Κατρούγκαλου, ο Τσίπρας συγκάλεσε σύσκεψη στο Μαξίμου με τα προεδρεία του ΣΕΒ, της ΓΣΕΒEΕ, του ΣΕΤΕ και της ΕΣΕΕ. Αναζητώντας «κοινωνικά στηρίγματα» για την πρότασή της, η κυβέρνηση τα βρήκε στο πρόσωπο των βιομηχάνων και των ξενοδόχων, υποσχόμενη στους μεν πρώτους φθηνότερο φυσικό αέριο και στους δεύτερους αύξηση του συντελεστή δόμησης για τις επιχειρήσεις τους. Η αριστερή πολιτική, με κοινωνικό πρόσημο, επί το έργον.
Εκείνο που χρειάζεται να γίνει αντιληπτό είναι το σκοπούμενο, η προοπτική. Στον ελλαδικό χώρο το Κράτος επανιδρύεται με όρους υποβαθμισμένης επαρχίας του νότιου άκρου των Βαλκανίων. Για να ξαναστηθεί η εσωτερική ζωή αυτού του κράτους, πολιτική και οικονομική, η πρόταση Κατρούγκαλου κάνει μαζικές προγραφές. Εμφανίζει την πλειονότητα των ανθρώπων σαν βαρίδια για το κεφάλαιο και την αγορά, σαν τάχα μου παρασιτικά προσαρτήματα μιας κοινωνικής μηχανής στην οποία θα έπρεπε να χρωστούν και χάρη, εάν στα 67 τους χρόνια τούς «εξασφάλιζε» 384 ευρώ το μήνα, όσο δηλαδή υπολογίζεται η «εθνική σύνταξη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου