Δέκα χρόνια μετά από τη μεγάλη κινητοποίηση των κατοίκων της Λευκίμμης ενάντια στον ΧΥΤΑ οι κάτοικοί της αναγκάζονται να βγουν ξανά στο δρόμο του αγώνα για την υπεράσπιση του τόπου τους. Τότε δώσανε μια μάχη που συγκρίνεται με αυτούς δώσανε λίγα χρόνια μετά οι κάτοικοι της Κερατέας με αυτόν που εξακολουθούν να δίνουν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής. Αγώνας υπεράσπισης του τόπου τους από τα σχέδια μετατροπής του σε χαβούζα. Τότε η άγρια καταστολή τους στοίχισε και μια νεκρή γυναίκα. Κατάφεραν όμως να πετύχουν και να σταματήσουν τα σχέδια της τότε κυβέρνησης, τοπικών αρχόντων, εργολάβων και ξενοδόχων.
Από τότε όμως, έχοντας αλλάξει αρκετά στο επίπεδο της λεγόμενης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η κάθε είδους κεντρική και τοπική εξουσία άφησε το πρόβλημα της συγκομιδής των σκουπιδιών χωρίς καμιά λύση.
Με ένα δήμο πλέον για όλο το νησί και με μια περιφέρεια των Ιονίων Νήσων που διοικείται από μια ΣΥΡΙΖέικη πλειοψηφία και με μια κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ και …Οικολόγων (να μην τους ξεχνάμε και αυτούς!). Τα συμφέροντα όμως τα ίδια. Έχοντας διαιρεθεί το νησί στα δύο, το βόρειο τμήμα το «πλούσιο» με την μεγάλη τουριστική ανάπτυξη και το νότιο το «φτωχό» που τσιμπάει απ’ ότι περισσεύει σε τουρισμό και το οποίο ξενοδόχοι αλλά και εργολάβοι το προορίζουν για σκουπιδότοπο. Σε αυτό το δεύτερο τμήμα του νησιού βρίσκεται και η Λευκίμμη.
Και μπορεί Περιφέρεια και κυβέρνηση να αποτελούνται από τις δυνάμεις της …προόδου και της οικολογίας αλλά τα συμφέροντα που θέλουν να υπηρετήσουν, παρά τις διακηρύξεις τους και παρά την πρότερη συμμετοχή τους στο κίνημα, είναι αυτά που υπηρετούσαν και οι προηγούμενες. Και θεωρούν ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψουν στα παλιά σχέδια.
Σχέδια που περιλαμβάνουν, πρώτα και κύρια, την αποτροπή της επανεμφάνισης του κινήματος που απέτρεψε αυτά τα προ δεκαετίας. Στρατός ΜΑΤατζήδων έχει εγκατασταθεί παρασιτικά σε μια περιοχή 6000 κατοίκων έχοντας επιβάλει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, σχεδόν κατοχής. Για να πάει κάποιος στο χωράφι του πρέπει να έχει άδεια και να έχει υπογράψει υπεύθυνη δήλωση, να περάσει ελέγχους. Μόνο που δεν έχουν βγάλει απαγόρευση νυκτερινής κυκλοφορίας αν και στη πράξη όπου δουν μαζεμένο κόσμο τα ΜΑΤ αναλαμβάνουν δράση. Εδώ και πάνω από ένα μήνα η Λευκίμμη ζει κάτω από καθεστώς τρομοκρατίας.
Όσο για το ίδιο το κίνημα προφανώς και εδώ τα πράγματα δεν είναι όπως πριν δέκα χρόνια. Δεν θα μπορούσε το κλίμα της ήττας και της απογοήτευσης που κυριαρχεί σε όλο το λαό και της κινηματικής υποχώρησης να μην είχε επηρεάσει την κατάσταση και εκεί. Επιπλέον δέκα χρόνια μετά αρκετοί από τους κατοίκους βρίσκονται υπό καθεστώς διώξεων και δικαστικών περιπετειών. Η δε ύπαρξη «αριστερής» κυβέρνησης και περιφέρειας έδωσε τη δυνατότητα σε ακροδεξιές και φασιστικές τάσεις να βγουν στον αφρό και να παίζουν ρόλο, το ρόλο του τρομοκράτη φυσικά και του αποπροσανατολισμού από τον πραγματικό αγώνα που πρέπει να δώσουν οι κάτοικοι. Με την ανοχή και την κάλυψη βέβαια των αρχών. Δεν είναι τυχαία η καταγγελία από τη πλευρά του ΚΚΕ για το ρόλο της Χρυσής Αυγής και για συνεργασία κάποιων με αυτή. Μόνο που χρησιμοποιεί αυτή την πραγματικότητα , όπως συνηθίζει άλλωστε παντού, άλλοτε για να διασπά το κίνημα και άλλοτε για να κινείται μόνο του, για να μη δώσει τη μάχη για αλλαγή ρότας -έστω και όπως εννοεί αυτό τη ρότα που πρέπει να έχει- στο κίνημα, οποιοδήποτε κίνημα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα αριστεροί, προοδευτικοί και δημοκράτες κάτοικοι της Λευκίμμης, κάτοικοι που θέλουν να δώσουν τον πραγματικό αγώνα αποτροπής της μετατροπής της περιοχής τους σε σκουπιδότοπο έστησαν τη Λαϊκή Συνέλευση Λευκίμμης. Προσπαθούν να επεκτείνουν τον αγώνα τους και στη πόλη της Κέρκυρας, σπάζοντας τη τεχνητή διαίρεση βορρά – νότου αλλά και στην Αθήνα.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις – συνελεύσεις και στην Αθήνα. Στην τελευταία, στις 19/7 στα γραφεία της ΔΟΕ, συμμετείχαμε και εμείς ως ΚΚΕ(μ-λ). Ακούστηκαν πολλά σε αυτή τη σύσκεψη. Κυριάρχησε στις τοποθετήσεις για το ζήτημα των σκουπιδιών, που αφορά σχεδόν όλη την Ελλάδα και μην ξεχνάμε τις αντίστοιχες εξελίξεις στο Βόλο και στην Αττική, η ανάγκη της ύπαρξης συγκροτημένων προτάσεων και επιστημονικά τεκμηριωμένων. Γίνανε σημαντικές αναφορές και για τη στάση και τις ευθύνες της Αριστεράς. Εδώ να πούμε, όπως είπαμε και εμείς αλλά και άλλοι, ότι το κύριο για μας είναι η ανάπτυξη του κινήματος, των κατοίκων αλλά και της αλληλεγγύης, ότι χωρίς αυτό όσες καλές προτάσεις και νομοθετικές πρωτοβουλίες κι αν παρθούν σε επίπεδο Βουλής και Ευρωκοινοβουλίου τίποτα δεν μπορεί να γίνει.
Οσο για την Αριστερά, αρκετοί οργισμένοι με τη στάση της κυβέρνησης, θα πρέπει να αναλογιστούν όχι μόνο τις ευθύνες τους για πριν το 2014 αλλά και για αρκετό καιρό μετά τον Γενάρη του 15, ορισμένοι δε και για τη στάση τους από πιο πριν, από την εποχή που ήταν μέρος πλειοψηφιών σε περιφερειακά συμβούλια. Πιθανά να χρειαστεί στα πλαίσια του κινήματος να τοποθετηθούμε πιο αναλυτικά για όλα αυτά τα ζητήματα.
Παρά λοιπόν τις διαφορές μας και τις ενστάσεις μας δηλώσαμε ότι θα είμαστε παρών στο κίνημα που προσπαθιέται να αναπτυχθεί στην Αθήνα με τις δικές μας απόψεις και ότι θα συμμετάσχουμε στα καλέσματα της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης που συγκροτείται εδώ. Πρώτος σταθμός της προσπάθειας αυτής είναι η συγκέντρωση που θα γίνει στο Μοναστηράκι την Πέμπτη 26/7 στις 7:30 με πορεία, μέσω Ερμού, προς τη πλατεία Συντάγματος.
https://antigeitonies.blogspot.com/2018/07/blog-post_21.html
https://odofragma-skas.blogspot.com/2018/07/blog-post_0.html#more
Από τότε όμως, έχοντας αλλάξει αρκετά στο επίπεδο της λεγόμενης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η κάθε είδους κεντρική και τοπική εξουσία άφησε το πρόβλημα της συγκομιδής των σκουπιδιών χωρίς καμιά λύση.
Με ένα δήμο πλέον για όλο το νησί και με μια περιφέρεια των Ιονίων Νήσων που διοικείται από μια ΣΥΡΙΖέικη πλειοψηφία και με μια κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ και …Οικολόγων (να μην τους ξεχνάμε και αυτούς!). Τα συμφέροντα όμως τα ίδια. Έχοντας διαιρεθεί το νησί στα δύο, το βόρειο τμήμα το «πλούσιο» με την μεγάλη τουριστική ανάπτυξη και το νότιο το «φτωχό» που τσιμπάει απ’ ότι περισσεύει σε τουρισμό και το οποίο ξενοδόχοι αλλά και εργολάβοι το προορίζουν για σκουπιδότοπο. Σε αυτό το δεύτερο τμήμα του νησιού βρίσκεται και η Λευκίμμη.
Και μπορεί Περιφέρεια και κυβέρνηση να αποτελούνται από τις δυνάμεις της …προόδου και της οικολογίας αλλά τα συμφέροντα που θέλουν να υπηρετήσουν, παρά τις διακηρύξεις τους και παρά την πρότερη συμμετοχή τους στο κίνημα, είναι αυτά που υπηρετούσαν και οι προηγούμενες. Και θεωρούν ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψουν στα παλιά σχέδια.
Σχέδια που περιλαμβάνουν, πρώτα και κύρια, την αποτροπή της επανεμφάνισης του κινήματος που απέτρεψε αυτά τα προ δεκαετίας. Στρατός ΜΑΤατζήδων έχει εγκατασταθεί παρασιτικά σε μια περιοχή 6000 κατοίκων έχοντας επιβάλει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, σχεδόν κατοχής. Για να πάει κάποιος στο χωράφι του πρέπει να έχει άδεια και να έχει υπογράψει υπεύθυνη δήλωση, να περάσει ελέγχους. Μόνο που δεν έχουν βγάλει απαγόρευση νυκτερινής κυκλοφορίας αν και στη πράξη όπου δουν μαζεμένο κόσμο τα ΜΑΤ αναλαμβάνουν δράση. Εδώ και πάνω από ένα μήνα η Λευκίμμη ζει κάτω από καθεστώς τρομοκρατίας.
Όσο για το ίδιο το κίνημα προφανώς και εδώ τα πράγματα δεν είναι όπως πριν δέκα χρόνια. Δεν θα μπορούσε το κλίμα της ήττας και της απογοήτευσης που κυριαρχεί σε όλο το λαό και της κινηματικής υποχώρησης να μην είχε επηρεάσει την κατάσταση και εκεί. Επιπλέον δέκα χρόνια μετά αρκετοί από τους κατοίκους βρίσκονται υπό καθεστώς διώξεων και δικαστικών περιπετειών. Η δε ύπαρξη «αριστερής» κυβέρνησης και περιφέρειας έδωσε τη δυνατότητα σε ακροδεξιές και φασιστικές τάσεις να βγουν στον αφρό και να παίζουν ρόλο, το ρόλο του τρομοκράτη φυσικά και του αποπροσανατολισμού από τον πραγματικό αγώνα που πρέπει να δώσουν οι κάτοικοι. Με την ανοχή και την κάλυψη βέβαια των αρχών. Δεν είναι τυχαία η καταγγελία από τη πλευρά του ΚΚΕ για το ρόλο της Χρυσής Αυγής και για συνεργασία κάποιων με αυτή. Μόνο που χρησιμοποιεί αυτή την πραγματικότητα , όπως συνηθίζει άλλωστε παντού, άλλοτε για να διασπά το κίνημα και άλλοτε για να κινείται μόνο του, για να μη δώσει τη μάχη για αλλαγή ρότας -έστω και όπως εννοεί αυτό τη ρότα που πρέπει να έχει- στο κίνημα, οποιοδήποτε κίνημα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα αριστεροί, προοδευτικοί και δημοκράτες κάτοικοι της Λευκίμμης, κάτοικοι που θέλουν να δώσουν τον πραγματικό αγώνα αποτροπής της μετατροπής της περιοχής τους σε σκουπιδότοπο έστησαν τη Λαϊκή Συνέλευση Λευκίμμης. Προσπαθούν να επεκτείνουν τον αγώνα τους και στη πόλη της Κέρκυρας, σπάζοντας τη τεχνητή διαίρεση βορρά – νότου αλλά και στην Αθήνα.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις – συνελεύσεις και στην Αθήνα. Στην τελευταία, στις 19/7 στα γραφεία της ΔΟΕ, συμμετείχαμε και εμείς ως ΚΚΕ(μ-λ). Ακούστηκαν πολλά σε αυτή τη σύσκεψη. Κυριάρχησε στις τοποθετήσεις για το ζήτημα των σκουπιδιών, που αφορά σχεδόν όλη την Ελλάδα και μην ξεχνάμε τις αντίστοιχες εξελίξεις στο Βόλο και στην Αττική, η ανάγκη της ύπαρξης συγκροτημένων προτάσεων και επιστημονικά τεκμηριωμένων. Γίνανε σημαντικές αναφορές και για τη στάση και τις ευθύνες της Αριστεράς. Εδώ να πούμε, όπως είπαμε και εμείς αλλά και άλλοι, ότι το κύριο για μας είναι η ανάπτυξη του κινήματος, των κατοίκων αλλά και της αλληλεγγύης, ότι χωρίς αυτό όσες καλές προτάσεις και νομοθετικές πρωτοβουλίες κι αν παρθούν σε επίπεδο Βουλής και Ευρωκοινοβουλίου τίποτα δεν μπορεί να γίνει.
Οσο για την Αριστερά, αρκετοί οργισμένοι με τη στάση της κυβέρνησης, θα πρέπει να αναλογιστούν όχι μόνο τις ευθύνες τους για πριν το 2014 αλλά και για αρκετό καιρό μετά τον Γενάρη του 15, ορισμένοι δε και για τη στάση τους από πιο πριν, από την εποχή που ήταν μέρος πλειοψηφιών σε περιφερειακά συμβούλια. Πιθανά να χρειαστεί στα πλαίσια του κινήματος να τοποθετηθούμε πιο αναλυτικά για όλα αυτά τα ζητήματα.
Παρά λοιπόν τις διαφορές μας και τις ενστάσεις μας δηλώσαμε ότι θα είμαστε παρών στο κίνημα που προσπαθιέται να αναπτυχθεί στην Αθήνα με τις δικές μας απόψεις και ότι θα συμμετάσχουμε στα καλέσματα της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης που συγκροτείται εδώ. Πρώτος σταθμός της προσπάθειας αυτής είναι η συγκέντρωση που θα γίνει στο Μοναστηράκι την Πέμπτη 26/7 στις 7:30 με πορεία, μέσω Ερμού, προς τη πλατεία Συντάγματος.
https://antigeitonies.blogspot.com/2018/07/blog-post_21.html
https://odofragma-skas.blogspot.com/2018/07/blog-post_0.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου