Μια συγγνώμη έμπρακτη... παρακαλώ!

Όλοι κι όλα με σπρώχνουν στο να ζητήσω συγγνώμη από... παλαιούς αντιπάλους!
Όμως, εγώ δε μπορώ να διαπράξω αυτό το έγκλημα στο παρελθόν μου!
Συγγνώμη ζητάς από φίλο όταν τον αδικείς, ποτέ από αντίπαλο.   
Οι εχθροί είναι πάντα στο ίδιο στρατόπεδο με εσένα - πάντα στις σκιές, πίσω από τις πλάτες σου...
Πολλές φορές οι εχθροί πείθουν αυτούς οι οποίοι δεν έχουν εκ των πραγμάτων και με έμπρακτες αποδείξεις από το παρελθόν κανέναν άλλον φίλο εκτός ... από  εσένα - κυρίως, για να κρύψουν τα εγκλήματά τους κάτω από βαρύγδουπες καρέκλες - ότι είσαι εχθρός τους, χρησιμοποιώντας  ένα μείγμα δολιότητας, κολακείας, δομημένης πραγματικότητας και έμπρακτης εφαρμογής της θεωρίας των παιγνίων!
Όμως, στο επίπεδο της ζωντανής Ιστορίας και όχι στο  επίπεδο των εκ των προτέρων δεδομένων πλαισίων, έρχεται η στιγμή των αντίθετων ανέμων και η Ιστορία επαληθεύει την πρόβλεψή σου: γίνεται κατήγορος των ευκολόπιστων φίλων.
Αυτή τη στιγμή οι φίλοι συνειδητοποιούν ότι οι εχθροί σου τους ξέκοψαν από εσένα - βάσει σχεδίου - για να τους χρησιμοποιήσουν σαν... σκαλοπάτι ή σαν χαλάκι... για τους σκοπούς τους.

Τότε...  - αν δεν σου χρεώσουν και την ευθύνη του κόντρα άνεμου - τους μένει μια και μόνο μια πράξη...
Αρκει να μην έχουν κλείσει οι δρόμοι... τελεσίδικα!

Ο ΕΚΔΟΡΕΑΣ... και θυμοφιλόσοφος... αντί ευχών!

Πιστός, πάντα, σε φίλους και εχθρούς...