Επειδή,
η ανάρτηση για τον Λαφαζάνη στο blog μου "παρέμβαση ΕΔΣΝΑ"(εδώ) έσπασε - για τα δεδομένα του blog - ρεκόρ αναγνωσιμότητας
και,
επειδή, πολλοί συνάδελφοι με ρωτούν το "τι έχω με τον Λαφαζάνη και τη ΛΑΕ",
διευκρινίζω:
1). Την ανάρτηση τη "δανείστηκα" - γιατί συμφωνούσα - από το blog "Οδόφραγμα κριτικής, ανέργων και φτωχών", το οποίο - αντίθετα από το blog "παρέμβαση ΕΔΣΝΑ" - δεν είναι "μονοατομικό" και όχι "τόσο" ασήμαντο ("ακούει" και το "ακούνε" και άλλες φωνές - κάτι σαν την Ζαν ΝΤ Άρκ, δηλαδή).
2). Με θλίψη συνειδητοποίησα ότι οι συνάδελφοι που με ρωτούσαν, δεν κατάλαβαν γρι από το απαντητικό μου πλαίσιο: Οι ιδεολογικοπολιτικές μου αιτιάσεις και η επίκλησή μου στη στάση ζωής μου για σαράντα πέντε χρόνια τους ξένιζαν.
3). Έτσι κι εγώ τώρα, περιορίζω την απάντησή μου σε αυτούς μόνο στο προσωπικό (τριτευούσης στην πραγματικότητα σημασίας): Οι δυνάμεις της ΛΑΕ - παρότι τις στηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις για μεγάλο χρονικό διάστημα - μας "άδειαζαν" και μας κυνηγούσαν (οι ίδιοι, οι Συριζαίοι φίλοι τους ή και "άλλοι" φίλοι τους), εμένα, τους φίλους μου και όσους θεωρούσαν φίλους μου. Και ,μάλιστα, πολλές φορές με ψευδέστατες συκοφαντίες (π.χ. Μαρούσι).
Ο κύβος, όμως, ερρίφθη: Απέναντι παντού και μόνοι μας;!
Σ. Κουτσογιάνννης - Καστριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου