(Μια αναγκαία διευκρίνιση)! Σχέδιο για προσευχή

(Δίχως... προθύστερον υστερόγραφο για αυτούς που  ενημερώνονται... μη τοπικά!)

Εικοσιτετράωρα αιώνων σκυφτός – Θεέ

Στης πόρτας μου τα σιδερένια σκαλιά.

Της αλήθειας σου το κρύο πάγωσε στα γένια σου

Και περιμένεις…

Περίμενε έχω δουλειά!

Στρώνω με τον πυρετό μου ένα σχέδιο:

«Κατάληψη εξουσίας»

και χρειάζομαι τώρα διαβήτες, μπιστόλια

κι ανθρώπους.

Να΄ χουνε χέρια γερά, να δουλεύουν, να ιδρώνουν

Ζητάς να σε πιστέψω; Έλα!

Έλα αύριο, χαράματα που θα πιάσουμε μάχη.

Έλα να γίνουμε φίλοι.

Με χοντροπάπουτσα παρτιζάνος – στρατιώτης

Στην ίδια γραμμή πυρός. Έλα.

Σε περιμένω στην είσοδο του εργοστασίου

Πάνω στ΄ αυλάκια των χωραφιών

Στα καμένα χωριά της υπαίθρου

Στο καμένο χώμα των πόλεων.

Σε περιμένω στην αίθουσα αναμονής

Για την Επανάσταση,

Πρώτη θέση.

Θα με βρεις τραγουδώντας

Καβάλα σ΄ ένα βουνό ανθρακίτη

Σ΄ ένα κύμα της θάλασσας

Στης Νορμανδίας το ψηλότερο κατάρτι

Σπίκερ στο πύργο του Άιφελ

Σε μακεδονήσια θημωνιά γλυκοφιλώντας ένα κορίτσι.

Εκεί που δεν κοίταξες ποτέ – δίπλα σου,

Θα με βρεις υψώνοντας τη γροθιά σου

Κοιτώντας αντρίκεια, σφυρίζοντας

«ένας σύντροφος καινούργιος».

Θα σε γνωρίσω. Να κρατάς Ριζοσπάστη,

Σύνθημα – παρασύνθημα : Χαρίλης – Θεσσαλονίκη

Θα χω στ΄ αυτιά μου συνωμοτική γαλήνη .

Θα φοράω αρβύλες μπαλωμένες με χιόνι,

Πλεγμένο αντάρτικο σκουφί στον αργαλειό της θύελλας

Με νήματα βροχής.

Θα χω τ΄ αμπέχονο μ’ αγέρα κουμπωμένο – την άνεση

Τυλιγμένη στο λαιμό μου,

Ένα τρύπιο κασκόλ .

Ζητάς να σε πιστέψω; Έλα!

Στην ίδια διμοιρία θα σου δώσω

Στο δίπλα χαράκωμα μια θέση βολής.

Αν θέλεις, έλα!

Είναι στη γη μας καλύτερα.

Εκδορεύς