Ο ΕΔΣΝΑ έχει λόγο ύπαρξης:ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, με προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών του και κοινωνικό έλεγχο των δράσεων

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020

ΜΕΤΑ-ΟΤΑ: «Μετατροπή όλων των συμβάσεων από ΙΔΟΧ σε ΙΔΑΧ»



Αν κάνουμε μια αναδρομή στο χρόνο που πέρασε και κυρίως στην περίοδο της πανδημίας του κορωναϊού, θα διαπιστώσουμε ότι ο χώρος των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση βάλλεται πανταχόθεν! Όλα έχουν όμως μια κοινή συνισταμένη που τα διαπερνά σαν κόκκινη κλωστή και τα συνδέει σε ένα ενιαίο σύνολο, μέσα από το οποίο αποδεικνύεται περίτρανα η αντεργατική, αντιλαϊκή, αυταρχική και αντιδημοκρατική πολιτική και της κυβέρνησης της ΝΔ.
Τα παραπάνω σημειώνει σε ανακοίνωση του, το ΜΕΤΑ – ΟΤΑ και υπογραμμίζει:
Συγκεκριμένα, έχουμε:

 Θεσμικές παρεμβάσεις στην λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που ακυρώνουν στην πράξη τη λαϊκή βούληση, υποβαθμίζουν τα Δημοτικά Συμβούλια, μετακυλούν τη λήψη των αποφάσεων στις δημαρχιακές μειοψηφίες και μεταβιβάζουν αρμοδιότητες από τα αιρετά όργανα στις διορισμένες επιτροπές (Οικονομική Επιτροπή και Επιτροπή Ποιότητας Ζωής) και στα Διοικητικά Συμβούλια των Νομικών Προσώπων, όπου μάλιστα η δημαρχιακή παράταξη διορίζει την πλειοψηφία των μελών τους!
 Προώθηση ενός καλά μελετημένου σχεδίου εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων και εκχωρήσεων δημοτικών αρμοδιοτήτων, είτε με την απλούστευση των διαδικασιών, είτε με απευθείας αναθέσεις, είτε με ενοικίαση του μηχανολογικού εξοπλισμού των Δήμων, σε ιδιώτες εργολάβους. Έτσι, για παράδειγμα, με χρήματα των δημοτών και των φορολογουμένων, διάφοροι μαφιόζοι εργολάβοι που δραστηριοποιούνται στον τομέα των απορριμμάτων, κάνουν τις «δουλειές» τους τζάμπα, χωρίς την ύπαρξη κεφαλαιακού εξοπλισμού, σε αρκετές περιπτώσεις με γνωριμίες και διαπλοκή. Το κέρδος τους είναι φυσικά μεγάλο, αφού απομυζούν και από τους εργαζομένους που χρησιμοποιούν, έχοντάς τους σε ελαστικές σχέσεις εργασίας και χωρίς δικαιώματα.
 Επιπλέον, και σε συνδυασμό με το προηγούμενο, παραχωρείται μέσω Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα η διαχείριση των απορριμμάτων και η προώθηση φαραωνικών έργων, που στοχεύουν στην καύση και την ταφή των απορριμμάτων ως βασική δραστηριότητα σε βάρος της ανακύκλωσης και της επαναξιοποίησης υλικών. Αυτή η πολιτική και οι συμφωνίες που γίνονται οδηγούν στη διασφάλιση των συμφερόντων των μεγαλοεργολάβων, αφού θα υπάρχει εγγυημένο τονάζ που θα διατίθεται από τους Δήμους – σε περίπτωση που παράγεται λιγότερο θα επιβαρύνονται οι δημοτικοί προϋπολογισμοί -, άρα και οι δημότες που θα καλούνται να πληρώσουν περισσότερα, όπως επίσης και οι εργαζόμενοι που θα δουν μειώσεις μισθών, απολύσεις και ανεργία, ενώ γινόμαστε και χώρα εισαγωγής σκουπιδιών από τις αναπτυγμένες χώρες της ΕΕ, για τη λειτουργία των εργοστασίων καύσης (βλέπε καύση σκουπιδιών στο Βόλο και Ευκαρπία Θεσσαλονίκης).
 Επίσης, με το ν.4674/2020 ιδρύονται Αναπτυξιακοί Οργανισμοί στους ΟΤΑ όπου βασικές αρμοδιότητες των τεχνικών υπηρεσιών που έχουν σχέση με τη μελέτη και την εκτέλεση έργων, αλλά και τομείς της κοινωνικής πολιτικής, της διαχείρισης των απορριμμάτων, της παραγωγής ενέργειας κ.λπ. μεταφέρονται από τους ΟΤΑ σε Ανώνυμες Εταιρείες, όπου ετοιμάζονται για ένα μεγάλο πάρτι με τους ιδιώτες και την «ευγενική» χορηγία διάφορων «golden boys», τα οποία θα στελεχώσουν τα εκτελεστικά μέλη των ΔΣ των εταιρειών αυτών, μαζί βεβαίως με τους «ημέτερους και εκλεκτούς» διευθυντές και γενικούς διευθυντές που θα διορίσουν οι ίδιοι.
 Το «εργαλείο» προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων αποτελούν οι τρομαχτικές ελλείψεις σε προσωπικό, το οποίο δημιούργησαν οι κυβερνώντες της τελευταίας δεκαετίας και τώρα με απύθμενο θράσος το επικαλούνται, ενώ για να μην κάνουν προσλήψεις, ο κ. Τάκης Θεοδωρικάκος, ισχυρίζεται ότι, το προσωπικό μετά τις απολύσεις και τις μειώσεις της τελευταίας δεκαετίας είναι σε φυσιολογικούς αριθμούς, πράγμα ψευδές για να δικαιολογήσουν τη συρρίκνωση του εναπομείναντος κοινωνικού κράτους. Όλα αυτά και άλλα πολλά αποτελούν τα θεμέλια του «Επιτελικού Κράτους» που οικοδομούν! 
 Τέλος, εμπαίζουν τους εργαζόμενους και παίζουν με την αγωνία τους όταν είναι πλέον σίγουρο, το ομολογούν και οι ίδιοι, ότι με τον τρέχοντα διαγωνισμό για το «Βοήθεια στο Σπίτι» η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων, ιδιαίτερα της ΥΕ κατηγορίας, θα οδηγηθούν στην ανεργία, έπειτα από 15 και 18 χρόνια υπηρεσίας. Εξάλλου, το ίδιο μέλλον ετοιμάζουν και για τους εργαζομένους σε ΚΔΑΠ, ΚΗΦΗ, προγραμμάτων ΕΣΠΑ και για τις σχολικές καθαρίστριες.
Ως ΜΕΤΑ-ΟΤΑ επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά ότι μοναδική λύση είναι η ΕΔΩ και ΤΩΡΑ μετατροπή όλων των συμβάσεων από ΙΔΟΧ σε ΙΔΑΧ. Τα περί συνταγματικότητας, που δυστυχώς αναμασιούνται και από συνδικαλιστικές παρατάξεις (ΣΥΝΑΝ-ΔΑΚΕ) της ΠΟΕ-ΟΤΑ, είναι προσχηματικά, μιας και το Σύνταγμα απαγορεύει την πρόσληψη έκτακτου προσωπικού για πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι υπάρχουν δεκάδες δικαστικές αποφάσεις που μετατρέπουν τις συμβάσεις σε ΙΔΑΧ καταρρίπτοντας έτσι και το δήθεν επιχείρημά τους περί αντισυνταγματικότητας.
Τα θέματα αυτά είναι κρίσιμα, όπως το ίδιο κρίσιμα είναι και τα ζητήματα των μαζικών προσλήψεων προσωπικού για όλες τις υπηρεσίες, της αύξησης των μισθών μας, της δραστικής μείωσης του ωραρίου εργασίας, της διατήρησης και επέκτασης των ΒΑΕ και σε άλλες ειδικότητες και κλάδους και της καταβολής του ανθυγιεινού επιδόματος, καθώς και της υποχρέωσης για την άμεση κρίση προϊσταμένων σε όλους τους Δήμους από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, ώστε να πάψει η «βιομηχανία» των αναθέσεων από τους Δημάρχους, η οποία καθιστά εξαρτώμενο και ελεγχόμενο όλο το στελεχιακό τους δυναμικό μέσα από αδιαφανείς διαδικασίας και διαπλεκόμενες σχέσεις.
Συμπερασματικά: Για την προώθηση και επίλυση αυτών των προβλημάτων απαιτείται ένα συνεκτικό σχέδιο από την ΠΟΕ-ΟΤΑ και σίγουρα όχι αποσπασματικές δράσεις που απογοητεύουν τους εργαζόμενους και εμφανίζουν παντοδύναμους την κυβέρνηση και τους Δημάρχους και αδύναμους τους ίδιους, οι οποίοι αν αντιληφθούν τη δύναμή τους και ότι χωρίς αυτούς τίποτα δεν… τότε θα έρθουν τα ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ.
Επειδή όμως μέρα με τη μέρα αποδεικνύεται ότι έχουμε μια ηγεσία στην Ομοσπονδία που ούτε θέλει, ούτε είναι ικανή να παίξει έναν τέτοιον ρόλο, καθώς παραμένει εγκλωβισμένη σε μια εργοδοτική πρακτική και είναι βολική με όλες τις κυβερνήσεις. Ακόμα και το όπλο της απεργίας το εξουδετέρωσε, όταν την παραμονή της στάσης εργασίας, στις 23/6 συναντήθηκε με τον υπουργό, πέφτοντας στην παγίδα που της έστησε η κυβέρνηση, με στόχο την υπονόμευση της απεργίας.

Για να υπερβούμε αυτήν την κατάσταση πρέπει να μπουν μπροστά σωματεία του κλάδου (ανεξάρτητα από το ποιες δυνάμεις είναι στην πλειοψηφία των ΔΣ), τα οποία βλέπουν ότι βουλιάζουμε σε ένα τέλμα και αναγνωρίζουν ότι κάτι πρέπει να κάνουν και να συντονιστούν για να αποτελέσουν την εργατική και συνδικαλιστική «ατμομηχανή» για μια αγωνιστική ανάταση του κλάδου, προτού να είναι πολύ αργά και τα χάσουμε όλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου