Τους εχθρούς μου τους ξέρω»
Είναι γνωστοί εκείνοι που ανοιχτά και τίμια καταθέσανε την άποψη τους κι αποστασιοποιήθηκαν, δίχως ποτέ τους να καταγγείλουν το Κόμμα. Άνθρωποι, ας πούμε, σαν τον Κάππο. Που αρνήθηκε δόξες και τιμές και παραιτήθηκε, δίχως καμία ιδιοτέλεια. Πάντα όμως, μέχρι το τέλος, ο Κάππος τιμούσε το Κόμμα. Ασκώντας την κριτική του, με θάρρος, αλλά και σεβασμό.
Κι είναι κι εκείνοι. Που χρησιμοποίησαν το Κόμμα σαν εφαλτήριο ανάδειξης, ώσπου κάποια στιγμή θεώρησαν ο,τι το μπόι τους ξεπερνά ακόμα και το ίδιο τους το Κόμμα. Έκαναν μια, έτσι, λοξοκοιτάζοντας από την εξώθυρα του Περισσού και η λαγνεία των σειρήνων τους τρέλανε. Τα πλουμίδια και τα στολίδια μιας έξαλλης και πολλά υποσχόμενης τάξης. Εκεί πέφτανε οι προβολείς της κατανάλωσης, εκεί το χρήμα έρεε, εκεί κάποιες πόρτες τους περίμεναν ορθάνοιχτες, αρκεί να ρίχνανε την «καταγγελία» τους, και να την «κάνουν» κανονικά. Η άλλη κατηγορία ήταν και είναι εκείνοι που χρησιμοποίησαν, ή χρησιμοποιούν το Κόμμα για να κάνουν τις δουλειές τους.
Σ αυτές τις κατηγορίες, ευδοκιμούν όλα τα φρούτα. Γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, εργολάβοι και λοιποί…κοινωνικοί και άλλοι «λειτουργοί». Πολλοί απ αυτούς, πριν φύγουν από το Κόμμα, συνήθιζαν να κατηγορούν ως καριερίστες όσους ξεχώριζαν μέσα στο δεδομένο ταξικό περιβάλλον. Όταν όμως βρέθηκαν εκτός του Κόμματος, τότε…«αξιοποίησαν» με κάθε τρόπο, όποια πολιτική κουλτούρα είχαν αποκτήσει εκεί, στον Περισσό, μαζί με το απαιτούμενο κύρος, για να διακριθούν πλέον στους πιο αδίστακτους καριερίστες. Και ως σωστοί γενίτσαροι, υπηρέτησαν με απόλυτη συνέπεια τ αφεντικά τους, αφού πρώτα προσαρμόστηκαν, με μεγάλη προθυμία, στους κανόνες του συστήματος.
Συνήθως, μάλιστα, ως εντολοδόχοι των αφεντικών, η συμπεριφορά τους ξεπερνούσε σε ιταμότητα ακόμα και τα ίδια τα αφεντικά. Κατάντησαν οι απόλυτες ξεφτίλες, υποπροϊόντα πολιτικών απορριμματοφόρων. Με λεφτά όμως…
Γιατί το σύστημα έξω έχει τον τρόπο του να πληρώνει καλά όσους πέρασαν από το λαϊκό Πανεπιστήμιο του Περισσού (με τις όποιες αδυναμίες του, να το ομολογήσουμε). Κάποιοι, μάλιστα, απ αυτούς είχαν φιλοδοξίες…Γραμματέα, ενώ στο τέλος αποδείχτηκαν εξαιρετικοί λακέδες. Γνωστοί και μη εξαιρετέοι.
Εκείνοι όμως που ξεπέρασαν τα όρια, είναι όσοι ξεχώρισαν στον επιχειρηματικό τομέα. Εκεί πια κάποιοι δώσανε τα… ρέστα τους. Τύφλα νάχει ο αλήστου μνήμης Μποδοσάκης. Μάλιστα, ορισμένοι απ αυτούς, είχαν ετοιμάσει…«χώρους υποδοχής» για όσους γενίτσαρους θα ακολουθούσαν. Υπήρχαν γραφεία έτοιμα που τους περίμεναν, ακόμα και υποψηφιότητες σοβαρές. Οι θέσεις ήταν εξασφαλισμένες. Είχαν καθαρίσει για αυτούς, οι πρώην κομμουνιστές, νυν εργολαβικό κατεστημένο. Ορισμένοι απ αυτούς τους εργολάβους, αφού ωφελήθηκαν τα μάλα από το Κόμμα, μπήκαν στό σύστημα, πατώντας τα πόδια σε δυο βάρκες. Συνήθιζαν μάλιστα να λένε στό περιβάλλον τους: «Εγώ, βοηθάω προεκλογικά το Κόμμα»…
Θυμάμαι κάποτε, στον Περισσό. Ήταν σ ένα τραπέζι. Καθόμουν με τον αείμνηστο Βασίλη Ραφαηλίδη, απέναντί μας ήταν η Αλέκα. Της είπα ότι κάποιος συγκεκριμένος εργολάβος μου είχε πει ότι είχε καταθέσει ένα σπουδαίο ποσόν υπέρ του Κόμματος. Η Αλέκα έσκασε στα γέλια. Ήταν τόσο αυθόρμητα, ώστε μου ήταν αδύνατον να πιστέψω ότι υποκρίνεται. Άλλωστε, από τη συμπεριφορά κάποιων απ αυτούς, τους εργολάβους, στη συνέχεια, κατάλαβα πόσο εύκολο είχαν το ψέμα. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι οι κύριοι αυτοί χρησιμοποίησαν το Κόμμα για να εξελιχθούν. Και τα κατάφεραν να φτάσουν σε επικίνδυνα επίπεδα διαπλοκής. Τώρα μάλιστα ΠΑΙΖΟΥΝ ρόλο. Επιδιώκουν να γίνουν τα «νέα τζάκια», απ ο,τι μαθαίνω, του ΣΥΡΙΖΑ. Η αλήθεια είναι πως και αυτοί έχουν τον ΤΡΟΠΟ τους και ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει νέους…φιλόδοξους. Μόνο που έχουν γνώση οι φύλακες! (Άσε που κάποιοι έχουν φροντίσει να τηρήσουν φακέλλους απ όσο ξέρω). Άντε..καλές δουλειές.
http://gregordergrieche.blogspot.gr/2016/03/blog-post_75.html#more
http://odofragma-skas.blogspot.gr/2016/03/blog-post_72.html#more
http://paremvasiedsna.blogspot.gr/2016/03/blog-post_38.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου