Διαδικαστικά να τεθεί προς ψήφιση αρχικά και η πρόταση των συλλόγων για παραπομπή του θέματος στην Τριμελή Επιτροπή του ΣτΕ περί συμμόρφωσης της Διοίκησης στις δικαστικές Αποφάσεις
Α) Η υπηρεσία δηλώνει στην εισήγησή της υποστελεχωμένη και υπερφορτωμένη για τις απαιτήσεις αξιολόγησης της μελέτης. Επιπλέον είναι αντιφατική, καθώς από τη μία παραδέχεται ότι εν προκειμένω προβληματίζεται ως προς το αν χωρεί ΕΧΣ αφού η περιοχή δεν είναι υποδοχεύς σχεδίων αλλά υπάρχει μία τετελεσμένη κατάσταση και από την άλλη υποδέχεται τη ΣΜΠΕ ως τρόπο νομιμοποίησης του MALL, άρσης της πολεοδομικής εκκρεμότητας.
Με λίγα λόγια, η ΥΔΟΜ Αμαρουσίου δείχνει να επιθυμεί τη νομιμοποίηση του MALL παρά την επιβάρυνση που επέφερε στις γύρω περιοχές και όχι μόνο. Παράλληλα, οι παρατηρήσεις της δεν αντιστοιχίζονται με τις επιβαρύνσεις στο περιβάλλον που η ίδια αποδέχεται ότι επήλθαν. Με λίγα λόγια, οι παρατηρήσεις δεν διορθώνουν το πραγματικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε, όπως είναι και η αληθής εκ του νόμου έννοια των αντισταθμιστικών. Όμως, με αυτό το περιεχόμενο, η εισήγησή της δεν είναι επαρκής για να αποτελέσει βάση για τη στάση μας.
Β) Στη διαβούλευση οι Σύλλογοι είπαν «ΟΧΙ» στη ΣΜΠΕ, κι εδώ το όχι γίνεται «ΝΑΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ»; Πού είναι ο σεβασμός σας στους θεσμούς; Πού είναι ο σεβασμός σας στις συλλογικότητες; http://enypografa.gr/112485-2/
Γ) Μας είπατε για αντισταθμιστικά ως όρο αποδοχής: Εγώ βέβαια διαφώνησα και συνεχίζω να διαφωνώ με τη λογική αυτή για λόγους αρχής καθώς αρνούμαι να μπω στη λογική της διαπραγμάτευσης με τον επενδυτή, ο οποίος αποδεδειγμένα διατηρεί ένα αυθαίρετο και αξιώνει προνομιακή μεταχείριση έναντι άλλων φυσικών ή νομικών προσώπων. Επίσης, δεν παραδέχομαι τη λογική του να ανεχτούμε την παρανομία έναντι αντιτίμου.
Η λογική των αντισταθμιστικών ακολουθήθηκε και στα Λιόσια. Τι έγινε; Δεν είναι τα Λιόσια από τους πιο υπερχρεωμένους Δήμους; Το πρόβλημα είναι η στρεβλή ανάπτυξη που πραγματοποιείται και νομιμοποιείται μέσω των αντισταθμιστικών.
Και τι λογική είναι αυτή «ο ρυπαίνων πληρώνει;» Δηλαδή, όποιος έχει λεφτά πληρώνει και έχει το ελεύθερο να «ρυπαίνει», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό; Από πότε η νομιμότητα είναι αποτέλεσμα του ποιος έχει και πόσα; Μήπως ο επενδυτής τα αντισταθμιστικά που δήθεν θα προσφέρει δεν θα τα μετακυλήσει ως κόστος πάλι σε εμάς;
Αυτή είναι η δική μου άποψη.
Εσείς όμως, πώς δείχνετε συνέπεια στις απόψεις σας ζητώντας την αποδοχή της ΣΜΠΕ με κάποιες τροποποιήσεις; Πού είναι τα αντισταθμιστικά που θα διεκδικούσατε; Πώς διασφαλίζεται ότι θα ληφθούν τα όποια αντισταθμιστικά πάντα βάσει της δικής σας λογικής, αφού θα έχει γίνει δεκτή η μελέτη;
Δ) Στη διαπαραταξιακή Επιτροπή που δημιουργήθηκε, δεν συμμετείχαν όλες οι παρατάξεις του ΔΣ, αλλά μόνο εκείνες που αποδέχονταν τη λογική των αντισταθμιστικών, ώστε να υπάρχουν τεχνικής φύσεως αντιδράσεις και να τελικά νομιμοποιηθεί το αποτέλεσμα της επί της ουσίας θετικής εισήγησης.
Η Κομμουνιστική και η Αντικαπιταλιστική Αριστερά στο ΔΣ και εγώ ως ανεξάρτητη φωνή που σεμνύνομαι να τοποθετώ τον εαυτό μου στην αριστερή αγωνιστική κατεύθυνση είμαστε ενάντιοι στη νομιμοποίηση του MALL, και θεωρώ προκλητικό το ότι και ανήκουστο η μείζων μειοψηφία που θέλει να αυτοαποκαλείται αριστερή ταυτίζεται με τη νεοφιλελεύθερη άποψη περί αντισταθμιστικών πρεσβεύοντας συνακόλουθα τη νομιμοποίηση ενός οικονομικού – κοινωνικού και περιβαλλοντικού εγκλήματος, που δε λύνει τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην πόλη, αλλά νομιμοποιεί τη φυλακή στην οποία κλείστηκε το εμπορικό μας κέντρο.
Ε) Γιατί ο επενδυτής του Mall και ο κάθε επενδυτής δεν έχει την ίδια μεταχείριση με τον καθένα από μας όταν έχουμε αυθαίρετο; Γιατί ο επενδυτής του Mall απολαμβάνει προνομιακή μεταχείριση; Γιατί το δικό του ακίνητο του εκμισθώνεται χωρίς πρόβλημα και τα καταστήματα στο εσωτερικό του κτιρίου συνεχίζουν να λειτουργούν νόμιμα, αντίθετα από ό,τι θα συνέβαινε στον απλό πολίτη; Γιατί εκείνος δεν πληρώνει τα πρόστιμα που θα πλήρωνε ο καθένας;
Από τη λαϊκή οικογένεια που ζει σε αυθαίρετη κατοικία η Κυβέρνηση θεωρεί αυτονόητο να απαιτεί τα πρόστιμα επί ποινή κατεδαφίσεως ακόμα. Από το μαγαζάτορα που έχει μία πολεοδομική παράβαση στο κατάστημά του, του παίρνουμε την άδεια και τον κλείνουμε. Διεκδικούμε πρόστιμα και κυνηγάμε τον επαγγελματία επειδή πχ κατέλαβε 30 πόντους πεζοδρόμιο. Το Mall όμως το νομιμοποιούμε άνευ ετέρου! Αυτή την ανισότητα υπέρ του ιδιώτη επενδυτή, εγώ δεν μπορώ να την αποδεχτώ.
ΣΤ) Η νομιμοποίηση του MALL αποτελεί την Κερκόπορτα για να κατασκευαστούν και άλλα μεγαθήρια με τη μέθοδο της ιδιωτικής πολεοδόμησης και μάλιστα στο Μαρούσι. Η απάντηση με τεχνικής φύσεως παρατηρήσεις μόνο καθυστερεί, δεν αποτρέπει αυτό το ενδεχόμενο.
Εμένα η θέση μου για το MALL είναι συγκεκριμένη και εξ αρχής ξεκάθαρη:
Πρόκειται για επένδυση που αφήνει απ’ έξω την κοινωνία, και είναι μία από τις πολλές τέτοιες επενδύσεις που δημιουργούν υπερκέρδη στους ιδιώτες εις βάρος των πολιτών. Τέτοιες επενδύσεις ανά την Αττική είναι το Ελληνικό, η διαχείριση απορριμμάτων, κοκ και αποτέλεσμά τους είναι, όπως το ζήσαμε στο Μαρούσι, ο μαρασμός της τοπικής (και όχι μόνο της τοπικής) αγοράς, η πτώση της αξίας των ακινήτων, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η κυκλοφοριακή συμφόρηση, η μετατροπή των γειτονιών σε πάρκινγκ.
Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης αποτελεί ταξικό σχεδιασμό που έφερε τις οχλούσες δραστηριότητες στη Δυτική Αττική, τις εμπορικές δραστηριότητες στο Μαρούσι, παίρνοντας από τους μικρεμπόρους και τους μικροεπαγγελματίες το μερίδιό τους από την αγορά, συγκεντρώνοντάς το σε κέντρα επαγγελματικών και εμπορικών δραστηριοτήτων μεγάλων εταιριών, που δεν τους νοιάζει τι γίνεται στην πόλη μας, γιατί μένουν αλλού.
Με την αλλαγή των οικονομικών δεδομένων και των μεγεθών της οικονομίας δεν είμαι βέβαιη για πόσο καιρό ακόμα τα κέντρα αυτά θα βγαίνουν οικονομικά. Το μοντέλο αυτό, θυμίζει τα Ολυμπιακά έργα τα οποία είναι άχρηστα και κοστοβόρα σε βαθμό ώστε να τα χαρίζουμε ουσιαστικά σε ιδιώτες, παρά το ότι κάποτε μας έδιναν διαβεβαιώσεις ότι θα αξιοποιηθούν.
Κι ένα τελευταίο:
Με βάση το ΡΣΑ, το Μαρούσι είναι μητροπολιτικό κέντρο και λογίζεται όχι ως μεμονωμένος δήμος, αλλά ως περιοχή Αμαρουσίου, που περιλαμβάνει και όμορους δήμους. Οι δήμοι αυτοί, οι σύλλογοί τους και οι εμπορικές τους ενώσεις, που επίσης επηρεάζονται από το Mall και εντάσσονται στην (κατά ΡΣΑ) περιοχή Αμαρουσίου, οφείλουν να έχουν λόγο και ουσιαστική συμμετοχή στη διαδικασία διαβούλευσης και οι κάτοικοί τους να ενώσουν τις φωνές τους με εκείνες των κατοίκων του Αμαρουσίου, ώστε να ακουστεί η φωνή της κοινωνίας και να μην επιτραπεί στην LAMDA να χωροτακτεί μόνη της μετατρέποντας τους ελεύθερους χώρους, τους χώρους πραγμάτωσης της κοινωνίας δηλαδή, σε χώρους κερδοφορίας από μεγάλα συμφέροντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου