(Κυρ. 13/3/16 - 15:00)
ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ''Τ.Τ'' (;), ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΜΕ ΤΙΤΛΟ ''ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΡΙΓΜΟΙ ΣΤΗΝ ΛΑ.Ε''
Με εύλογη απορία ήρθε στα χέρια μας, με καθυστέρηση είναι αλήθεια, ένα κείμενο τουΔρόμου της Αριστεράς, στο φύλο 302, της5/3/2016, υπό τον απαξιωτικό τίτλο: ''Στασιμότητα και τριγμοί στη ΛΑ.Ε''.
Το κείμενο υπογράφεται ως ''Τ.Τ'' και δεν ξέρουμε αν εκφράζει την εφημερίδα ή έναν αρθρογράφο της, ο οποίος καταθέτει με κάποια αρχικά την άποψη και τις εκτιμήσεις του. Αν έχουμε να κάνουμε με κάποιο συγκεκριμένο αρθρογράφο, η περίπτωση είναι διαφορετική από το να βρίσκεται πίσω από τον Τ.Τ, με ένα τρόπο, η σύνταξη της εφημερίδας.
Ο Δρόμος της Αριστεράς αποτελεί μια πολύ αξιόλογη έντυπη προσπάθεια της Αριστεράς, η οποία επιβιώνει μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και την οποία προσπαθούμε να παρακολουθούμε με ενδιαφέρον, ανεξάρτητα από τις όποιες κατά καιρούς διαφορές με το περιεχόμενο του.
Δεν μας έχει συνηθίσει, λοιπόν, ο Δρόμος ούτε σε γενικόλογες αποφθεγματικές και αφοριστικέςκρίσεις για εγχειρήματα και δυνάμεις της Αριστεράς ούτε σε παλαιού τύπου γενικόλογεςενδοαριστερές διαμάχες, που δεν ενδιαφέρουν κανέναν και απλώς εκθέτουν, αν δεν γελοιοποιούν, τους συμμετέχοντες.
Το κείμενο του Τ.Τ μάλλον αποτελεί εξαίρεση, αν δεν πέφτουμε πολύ έξω, στην μικρή ιστορία τουΔρόμου. Και αποτελεί εξαίρεση, διότι ''κατεδαφίζει'' , περίπου, τη ΛΑ.Ε, χωρίς να βρίσκει τη μεγαλοψυχία να εντοπίσει το παραμικρό θετικό στην δράση της. Και αναρωτιέται κανείς προς τι τέτοια εμπάθεια;
Δεν θα σχολιάσουμε εδώ όλα όσα γράφει ο Τ.Τ. Άλλωστε, παραθέτουμε παρακάτω ολόκληρο το κείμενο του, ώστε οι αναγνώστες που το επιθυμούν να το διαβάσουν και να βγάλουν τα δικά τουςσυμπεράσματα.
Δεν μπορούμε, όμως, από το να διακωμωδήσουμε την αφοριστική εκτίμηση του Τ.Τ πως η ΛΑ.Ε ''μετατρέπεται σε ένα κακέκτυπο του ΣΥΡΙΖΑ'', όταν είναι πολύ γνωστό ότι ακόμα και οι δυνάμεις της ΛΑ.Ε που προέρχονται από το ΣΥΡΙΖΑ, είχαν εξαρχής δομικές διαφωνίες με την πορεία του, απολύτως διακριτή παρουσία στα Συνέδρια του και στα κομματικά και κοινοβουλευτικά όργανα, και δεν είχαν ποτέ ψηφίσει ούτε μιά από τις πολιτικές αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ (λευκό ή κατά).
Όσο για την άλλη αξιοπερίεργη αποφθεγματική θέση του Τ.Τ ότι η ''ΛΑ.Ε αδυνατεί να βγάλει συμπεράσματα από την πείρα και δεν νοιάζεται για προωθητικά στοιχεία στη θεωρητική, πολιτική και οργανωτική της διάταξη'', εκείνο που χρειάζεται να σημειώσει κανένας, είναι ότι η ΛΑ.Ε, είναι, ίσως, η μόνη δύναμη που κάνει με σαφήνεια λόγο για την αδήριτη ανάγκη, όχι απλώς να βγουν κάποια συμπεράσματα, αλλά να επανιδρυθεί στην κυριολεξία η Αριστερά, μέσα από την συνέχεια των καλύτερων παραδόσεων της, σε όλα τα επίπεδα θεωρητικό, πολιτικό, προγραμματικό,κινηματικό.
Ελπίζουμε να μην ανέμενε κανένας, η ΛΑ.Ε, με την ολιγόμηνη παρουσία της, να έφερνε σε πέρας αυτό το τιτάνιο έργο, που δεν αφορά φυσικά μόνο την Αριστερά της χώρας μας αλλά συνιστά την ιστορικήπρόκληση της εποχής μας για όλη την Αριστερά στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Τέλος, τα όσα περί κυβερνητισμού αποδίδει στη ΛΑ.Ε ο ΤΤ, μάλλον μοιάζουν με ανέκδοτο.
Και οι πέτρες γνωρίζουν ότι αυτόν το κυβερνητισμό ''έφτυσαν'' βασικά στελέχη της ΛΑ.Ε που κατείχανυπουργεία, ενώ είναι πρώτη φορά που όντας υπουργοί συμμετείχαν στο δρόμο σε κινητοποιήσειςστήριξης και διεκδίκησης λαϊκών αιτημάτων.
Εκτός και αν ορισμένοι περιέπεσαν τώρα από το ένα άκρο στο άλλο και ξορκίζουν γενικώς κάθε προσπάθεια και σε κάθε περίπτωση, για την κατάκτηση της κυβέρνησης με τους αγώνες και τηθέληση του λαού.
Ασφαλώς τα παραπάνω σχόλια είναι ενδεικτικά και δεν τελειώνουν.
Αυτό που έχει αξία, είναι να υπάρξει επί τέλους ένας ουσιαστικός και συγκεκριμένος διάλογος στην Αριστερά, που θα αποφεύγει τον ''συντεχνιασμό'' στην υπεράσπιση απόψεων, κομμάτων καιοργανώσεων. Που θα αποφεύγει την εμπάθεια, την εύκολη πολεμική και την κατεδάφιση ο ένας του άλλου αλλά θα στοχεύει στο να γίνουν προωθητικά βήματα σύγκλισης, κοινής δράσης, συνεργασίαςκαι, σε κάθε περίπτωση, αλληλοκατανόησης όπου παραμένουν διαφορές, οι οποίες σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να αξιοποιούνται για να σηκώνονται τείχη.
Το πιο εύκολο για τη ΛΑ.Ε και ιδίως για το ''αριστερό ρεύμα'' στο οποίο αναφέρεται σε κάποιες γραμμές ο ΤΤ, θα ήταν να γυρίσει στο παρελθόν και με βάση αυτό να αποδίδει ''κατάρες'' προς πάσα κατεύθυνση, αδικαιολόγητες αλλά και πολλές φορές δικαιολογημένες.
Μια τέτοια στάση, όμως, δεν έχει καμιά αξία.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα η Αριστερά, σε όλες τις εκφράσεις της, είναι να δει κατάματα τοκαταστροφικό παρόν για την πατρίδα μας και να κοιτάξει ενωτικά και μπροστά.
Και να το κάνει όχι με εσωστρέφεια και ομφαλοσκόπηση αλλά ανοίγοντας με αισιοδοξία, αποφασιστικότητα και τόλμη όλα τα μεγάλα και επίκαιρα μέτωπα της περιόδου: ενάντια στονιμπεριαλισμό, στον φασισμό, στη νεοαποικιακή κηδεμονία της χώρας, στην λεηλασία τηςκοινωνικής πλειοψηφίας, στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στην κατάργηση τηςδημοκρατίας, στην εξελισσόμενη, με πυρήνα το προσφυγικό, ανθρωπιστική κρίση, στις απειλές στακυριαρχικά μας δικαιώματα και στην επίθεση του μεγάλου, πρώτα απ' όλα χρηματιστικού,κεφαλαίου στην εργασία και την κοινωνία.
Αυτήν την ώρα το αίτημα της δημοκρατικής ανατροπής, που θα θέσει σε μια αντιμνημονιακή τροχιάεθνικής ανεξαρτησίας, βαθιάς δημοκρατικής αναγέννησης και προοδευτικής ανασυγκρότησης μεσοσιαλιστικό προσανατολισμό τη χώρα, είναι συνυφασμένο με τη δυνατότητα ''σωτηρίας'' του τόπου μας και μόνο η Αριστερά μπορεί να ηγηθεί ενός μεγάλου ενωτικού πολιτικοκοινωνικού μετώπου για να το φέρει σε πέρας.
Από το πόσο θα συμβάλλουμε σε αυτήν την ιστορική προσπάθεια θα κριθούμε όλοι από κοινού και ο καθένας χωριστά και όχι από την ικανότητα μας να διεξάγουμε έναν άγονο αφοριστικό πόλεμο στον αριστερό μικρόκοσμο μας.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΟΡΕΙΝΟΣ
Στη συνέχεια παραθέτουμε αυτούσιο το άρθρο του Τ.Τ στο Δρόμο της Αριστεράς, με τίτλο ''Στασιμότητα και τριγμοί στη ΛΑ.Ε'' και το οποίο έχει ως εξής:
ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΡΙΓΜΟΙ ΣΤΗ ΛΑ.Ε
Την περασμένη βδομάδα δόθηκε στη δημοσιότητα η διακήρυξη της ΛΑΕ¹ (www.iskra.gr), η οποία προϊδεάζει για το γενικό πλαίσιο της εσωτερικής συζήτησης, που πρέπει να ανοίξει ενόψει της ιδρυτικής συνδιάσκεψης του σχήματος. Η Συνδιάσκεψη μετά από διάφορες αναβολές τοποθετείται γύρω στον Μάη. Με τον τρόπο αυτόν δίνεται ένα γενικό κείμενο για να ακολουθήσουν στη συνέχεια -όπως λένε- οι Θέσεις για την ιδρυτική συνδιάσκεψη. Η διακήρυξη απευθύνεται σε όλες τις δυνάμεις που ενδιαφέρονται για ένα ευρύ αντιμνημονιακό μέτωπο και κατά τους συντάκτες της, πρόκειται να αποτελέσει πρόπλασμα εσωτερικής συζήτησης και διαμόρφωσης θέσεων.
Η πρώτη διαπίστωση είναι πως θυμίζει έντονα όλα τα ντοκουμέντα του ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2010-2012, ως προς τη διάταξη, το στυλ και την μεθοδολογία, ενώ δεν λείπουν κάποιες «ιδιομορφίες» για τα θέματα της ευρωζώνης και των τραπεζών όπου διατυπώνεται αυτούσια η θέση του Αριστερού Ρεύματος.
Είναι ένα κείμενο αγκυρωμένο στο αντιμνημονιακό πλαίσιο που δημιουργεί μιαν αίσθηση ευκολίας. Λες και δεν μεσολάβησε ένας χρόνος από τότε, ότι δεν βάθυναν οι δυσκολίες και τα προβλήματα, ότι το θέμα της σωτηρίας της χώρας και του λαού είναι ακόμα ζήτημα μιας κυβέρνησης με πιο αριστερό προσανατολισμό. Ο κυβερνητισμός διαπερνά ως βασική αντίληψη την διακήρυξη, ενώ εμφανής είναι η κοπτοραπτική που συνέβαλλε στην διαμόρφωσή της. Παρ’ ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε ιδιότυπη αποικία, και απειλείται άμεσα με εθνική και κοινωνική καταστροφή, τα παραγγέλματα της ΛΑΕ επιμένουν στον τόνο του αντιμνηνιακού αγώνα. Οι ελαφρές λαθροχειρίες (λαϊκή μεταπολίτευση, άλλη Ελλάδα σε άλλη Ευρώπη, η Ελλάδα μπορεί αλλιώς κ.λπ.) δεν επαρκούν για να στοιχειοθετήσουν μια γραμμή -και ανάλογα καθήκοντα- που να ανταποκρίνονται σε μια διέξοδο από την καθολική κρίση. Όλα αυτά, μαζί με το άρωμα των αρνητικών σημείων και θέσεων του ΣYΡΙΖΑ, μαρτυρούν τη στασιμότητα της ΛΑΕ, σημαδεύουν έντονα την πορεία της, δημιουργούν άσχημο κλίμα στις γραμμές της.
Την ίδια στιγμή που δίνονταν στη δημοσιότητα η Διακήρυξη, 63 μέλη του σχήματος με κείμενό τους² ασκούν κριτική εκφράζοντας την αγωνία τους για την πορεία του εγχειρήματος. Η κριτική εστιάζεται στη λειτουργία του σχήματος (ζητούν διαδικασίες οριζόντιας διασύνδεσης και συζήτησης και όχι καπελώματα και αποκλεισμούς, θέλουν συλλογική ηγεσία και όχι «αρχηγό») θεωρούν ανεπαρκή την θέση εξόδου από την ευρωζώνη χωρίς ταυτόχρονη αποχώρηση και από την Ε.Ε. (το κείμενο κάνει περικοκλάδες για το ζήτημα, ίσως κάποιο δημοψήφισμα στο μέλλον για το θέμα κ.λπ.) ενώ θεωρούν ότι στο θέμα των συμμαχιών έχουν γίνει ελάχιστα πράγματα (το ΚΚΕ μένει στο απυρόβλητο της κριτικής, διατηρούνται σχέσεις με τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ σε πολλά συνδικαλιστικά, αυτοδιοικητικά κ.λπ. σχήματα κ.λπ.).
Σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Rproject με βασικό ομιλητή τον Αντώνη Νταβανέλλο εκφράστηκε από αρκετούς ομιλητές ιδιαίτερη ανησυχία για το που πηγαίνει το εγχείρημα της ΛΑΕ. Χαρακτηριστικές ήσαν οι τοποθετήσεις της Ε. Πορτάλιου³ και του Π. Σωτήρη 4 που αποτύπωναν με εύγλωττο τρόπο για το τι συμβαίνει αλλά και τα αναπάντητα ζητήματα που υπάρχουν στο εγχείρημα.
Αν σε αυτήν την εικόνα προστεθεί και η αναμενόμενη δημιουργία νέας κίνησης-κόμματος από την Ζωή Κωνσταντοπούλου, που είχε συμπράξει μαζί με άλλους με τη ΛΑΕ, αντιλαμβανόμαστε πως οι τριγμοί το επόμενο διάστημα δεν θα είναι μικροί. Ιδίως, δεν θα καλύπτονται με τις περιοδείες ανά την Ελλάδα του Παναγιώτη Λαφαζάνη και άλλων στελεχών σαν σε μια διαρκή προεκλογική καμπάνια.
Είναι λυπηρό, ακόμα και από έξω βλέποντας ένα εγχείρημα, να διαπιστώνεις πως διαμορφώνεται ως ένα κακέκτυπο του ΣΥΡΙΖΑ του 4% σε μικροκλίμακα, αδυνατώντας να βγάλει συμπεράσματα από την πείρα και να μην νοιάζεται για προωθητικά στοιχεία στην θεωρητική, πολιτική και οργανωτική του διάταξη.
Τ.Τ.
Κυριακή 13 Μαρτίου 2016
http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23740:dromos-tt&catid=81:kivernisi&Itemid=198
http://odofragma-skas.blogspot.gr/2016/03/blog-post_552.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου