Νικολάς Γκιγιέν – Μπομπ Ντύλαν: Η Δολοφονία του Έμετ Τιλ – Μια ελεγεία, ένα τραγούδι. Και δυο ακόμη ποιήματα (ΚΚΚ-ΗΠΑ, Λυντς)

Μπομπ Ντύλαν (Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν)
24 Μαΐου 1941, Μινεσότα, ΗΠΑ
Σχέδιο (3^ο από 3 του Ντύλαν), Μπάμπης Ζαφειράτος, 13.XI.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.
Μποτίλια Στον Άνεμο

*
Μετάφραση - Επιμέλεια
Μπάμπης Ζαφειράτος - Μποτίλια Στον Άνεμο

Βλέπε και

Μεταφρασμένα 8 ακόμα τραγούδια του Ντύλαν και ένα του Γούντυ Γκάρθι

*

ΜΠΟΜΠ ΝΤΥΛΑΝ

Ο Θάνατος του Έμετ Τιλ ^[1]
Μεγάλο Λευκό Θαύμα (1969

[Μετάφραση προσαρμοσμένη στη μελωδία]

Ήτανε στο Μισισίπι, κι όχι πριν πολύ καιρό
Ένα αγόρι απ’ το Σικάγο πέρασε απ’ τη Νότια πύλη μοναχό
Τέτοια άγρια τραγωδία δεν μπορεί να ξεχαστεί
Το παιδί είχε μαύρο δέρμα και το λέγαν Έμετ Τιλ

Κάποιοι, μέσα σ’ έναν στάβλο το έσυραν και το χτυπούν
Είπανε πως είχε φταίξει, δεν θυμάμαι όμως για τι
Του ’καναν φριχτά μαρτύρια, δύσκολο να ειπωθούν
Μες στο στάβλο κραυγές πόνου, έξω γέλια και γιορτή

Τ’ άψυχο έπειτα παιδάκι, κι έβρεχε βροχή από αίμα,
Στο ποτάμι το βουλιάξαν, να του πνίξουνε τον πόνο
Κι όλο αυτό το φονικό έγινε –δεν είναι ψέμα–
Για να δουν ν’ αργοπεθαίνει, για την πλάκα τους και μόνο

Και στις ΗΠΑ για να πάψουν να φωνάζουν για μια δίκη
Δυο αδέρφια ομολογήσανε το φόνο του φτωχού του Έμετ Τιλ
Μα καμπόσοι απ’ τους ενόρκους στο άγριο έγκλημα μετείχαν
Κι ήταν δίκη παρωδία, δεν τους κάηκε καρφί

Το πρωί το είδα στον τύπο, να το αντέξει ποιος μπορεί,
Απ’ την αίθουσα οι δυο άντρες βγαίναν χαμογελαστοί
Είπαν οι ένορκοι «αθώοι», δες τους τώρα ελεύθερους
Και του Έμετ πλέει το σώμα στου Τζιμ Κρόου ^[2] τους αφρούς

Αν βουβός μπορείς να μένεις σ’ ένα τέτοιο φονικό
Μέσα σου έχεις πια πεθάνει, σκόνη σου τρώει το μυαλό
Χειροπόδαρα σου αξίζει να ’σαι αλυσοδεμένος, το αίμα σου να ρέει ν’ αδειάζει
Που άφησες το ανθρώπινο είδος μες στη φρίκη να βουλιάζει

Τούτοι οι στίχοι έγιναν μόνο να σου πούνε έτσι απλά
Για το φάντασμα το απαίσιο στη στολή της Κου Κλουξ Κλαν ^[3]
Κι αν κι εσύ που σκέφτεσαι όμοια δώσεις όλα όσα μπορείς
Τούτη η γη μας η μεγάλη πιο μεγάλη ακόμα θα ’ναι για να ζεις.

*

The Death Of Emmett TillBob Dylan Folksingers Choice - Death Of Emmett Till & Conversation (5)
Radio Show with Cynthia Gooding, March 11th 1962
Recorded , 1961–1969
Great White Wonder (1969)

’Twas down in Mississippi not so long ago
When a young boy from Chicago town stepped through a Southern door
This boy’s dreadful tragedy I can still remember well
The color of his skin was black and his name was Emmett Till

Some men they dragged him to a barn and there they beat him up
They said they had a reason, but I can’t remember what
They tortured him and did some things too evil to repeat
There were screaming sounds inside the barn, there was laughing sounds out on the street

Then they rolled his body down a gulf amidst a bloody red rain
And they threw him in the waters wide to cease his screaming pain
The reason that they killed him there, and I’m sure it ain’t no lie
Was just for the fun of killin’ him and to watch him slowly die

And then to stop the United States of yelling for a trial
Two brothers they confessed that they had killed poor Emmett Till
But on the jury there were men who helped the brothers commit this awful crime
And so this trial was a mockery, but nobody seemed to mind

I saw the morning papers but I could not bear to see
The smiling brothers walkin’ down the courthouse stairs
For the jury found them innocent and the brothers they went free
While Emmett’s body floats the foam of a Jim Crow southern sea

If you can’t speak out against this kind of thing, a crime that’s so unjust
Your eyes are filled with dead men’s dirt, your mind is filled with dust
Your arms and legs they must be in shackles and chains, and your blood it must refuse to flow
For you let this human race fall down so God-awful low!

This song is just a reminder to remind your fellow man
That this kind of thing still lives today in that ghost-robed Ku Klux Klan
But if all of us folks that thinks alike, if we gave all we could give
We could make this great land of ours a greater place to live

***

ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΚΙΓΙΕΝ
Τρία ποιήματα

Νικολάς Γκιγιέν - Νικολάς Κριστομπάλ Γκιγιέν Μπατίστα
(Nicolás Guillén - Nicolás Cristóbal Guillén Batista
10 Ιουλίου 1902, Καμαγουέι - 16 Ιουλίου 1989, Αβάνα
Σχέδιο (το 5^ο από 5 του Γκιγιέν), Μπάμπης Ζαφειράτος, 15.VII.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

*
Γενάρης 1956. Ο Νικολάς Γκιγιέν, εξόριστος ήδη στο Παρίσι, μετά από νέα περιπλάνησή του ανά τον κόσμο και συγκλονισμένος από την άγρια δολοφονία ενός αγοριού τον Αύγουστο του 1955 (σημείο αναφοράς και σήμερα), θα γράψει μια από τις –οκτώ συνολικά– μεγάλες ελεγείες του:

*

ELEGÍA A EMMETT TILL El cuerpo mutilado de Emmett Till, catorce años, de Chicago, Illinois, fue extraído del río Tallahatchie, cerca de Greenwood, el 31 de agosto, tres días después de haber sido raptado de la casa de su tío, por un grupo de blancos armados de fusiles... The Crisis, New York, octubre de 1955. En Norteamérica,         la Rosa de los Vientos [4] tiene el pétalo sur rojo de sangre. El Mississippi pasa ¡oh viejo río hermano de los negros!, con las venas abiertas en el agua, el Mississippi cuando pasa. Suspira su ancho     pecho y en su guitarra bárbara, el Mississippi cuando pasa llora con duras lágrimas. El Mississippi pasa y mira el Mississippi cuando pasa árboles silenciosos de donde cuelgan gritos ya maduros, el Mississippi cuando pasa, y mira el Mississippi cuando pasa cruces de fuego amenazante, el Mississippi cuando pasa, y hombres de miedo y alarido el Mississippi cuando pasa, y la nocturna hoguera a cuya luz caníbal danzan los hombres blancos, y la nocturna hoguera con un eterno negro ardiendo, un negro sujetándose envuelto en humo el vientre desprendido, los intestinos húmedos, el perseguido sexo, allá en el Sur alcohólico, allá en el Sur de afrenta y látigo, el Mississippi cuando pasa. Ahora ¡oh Mississippi, oh viejo río hermano de los negros!, ahora un niño frágil, pequeña flor de tus riberas, no raíz todavía de tus árboles, no tronco de tus bosques, no piedra de tu lecho, no caimán de tus aguas: un niño apenas, un niño muerto, asesinado y solo, negro. Un niño con su trompo, con sus amigos, con su barrio, con su camisa de domingo, con su billete para el cine, con su pupitre y su pizarra, con su pomo de tinta, con su guante de béisbol, con su programa de boxeo, con su retrato de Lincoln, con su bandera norteamericana, negro. Un niño negro asesinado y solo, que una rosa de amor arrojó al paso de una niña blanca. ¡Oh viejo Mississippi, oh rey, oh río de profundo manto!, detén aquí tu procesión de espumas, tu azul carroza de tracción     oceánica: mira este cuerpo leve, ángel adolescente que llevaba no bien cerradas todavía las cicatrices en los hombros donde tuvo las alas; mira este rostro de perfil     ausente, deshecho a piedra y piedra, a plomo y piedra, a insulto y piedra; mira este abierto pecho, la sangre antigua ya de duro     coágulo. Ven y en la noche iluminada por una luna de catástrofe, la lenta noche de los negros con sus fosforescencias subterráneas, ven y en la noche iluminada, dime tú, Mississippi, si podrás contemplar con ojos de     agua ciega y brazos de titán indiferente, este luto, este crimen, este mínimo muerto sin venganza, este cadáver colosal y puro: ven y en la noche iluminada, tú, cargado de puños y de pájaros, de sueños y metales, ven y en la noche iluminada, oh viejo río hermano de los negros, ven y en la noche iluminada, ven y en la noche iluminada, dime tú, Mississippi...

ΕΛΕΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΕΤ ΤΙΛ (Ιανουάριος 1956) Το ακρωτηριασμένο σώμα του δεκατετράχρονου Έμετ Τιλ, από το Σικάγο του Ιλινόις, ανασύρθηκε απ’ τον ποταμό Ταλαχάτσι, κοντά στο Γκρήνγουντ, στις 31 Αυγούστου, τρεις μέρες μετά την απαγωγή του από το σπίτι του θείου του, από ομάδα λευκών, οπλισμένων με τουφέκια... Η Κρίση, Νέα Υόρκη, Οκτώβριος 1955. Στη Βόρεια Αμερική το νότιο πέταλο του Ρόδου των Ανέμων είναι βαμμένο κόκκινο στο αίμα. Κυλάει ο Μισισιπής, ω, γεροπόταμε των νέγρων αδερφέ! Με φλέβες ανοιχτές μες στο νερό, κυλάει ο Μισισιπής. Ακούγετ’ ένας στεναγμός απ’ το φαρδύ του     στήθος κι από τον άγριο ήχο της κιθάρας του, κυλάει ο Μισισιπής και κλαίει με μαύρα δάκρυα. Κυλάει ο Μισισιπής και βλέπει ο Μισισιπής όπως κυλάει δέντρα βουβά απ’ τα κλαδιά τους κρέμονται ώριμες κραυγές, κυλάει ο Μισισιπής, και βλέπει ο Μισισιπής όπως κυλάει πύρινους απειλητικούς σταυρούς, κυλάει ο Μισισιπής, κι άνθρωποι απ’ το φόβο τους ουρλιάζουν, κυλάει ο Μισισιπής, και στη νυχτερινή πυρά στο ανθρωποφάγο φως της χορεύουν άνθρωποι λευκοί, και στη νυχτερινή πυρά ο αιώνια λαμπαδιασμένος νέγρος, ένας νέγρος κρεμασμένος τυλιγμένος στους καπνούς, ξεκοιλιασμένος, με τα χυμένα σπλάχνα του, με το κυνηγημένο φύλο, εκεί στο Νότο τον αλκοολικό, εκεί στο Νότο του μαστιγίου και της ατίμωσης, κυλάει ο Μισισιπής. Και τώρα, ω, Μισισιπή, ω, γεροπόταμε των νέγρων αδερφέ! Τώρα ένα παιδάκι αδύναμο, μικρό λουλούδι απ’ τις όχθες σου, ούτε καν ρίζα απ’ τα δέντρα σου, ούτε απ’ τα δάση σου κορμός, ούτε και πέτρα απ’ την κοίτη σου, ούτε αλιγάτορας απ’ τα νερά σου: ένα παιδάκι μόλις, ένα μικρό παιδί νεκρό, σφαγμένο, έρημο, νεγράκι. Ένα παιδάκι με τη σβούρα του, με την παρέα του, και με τη γειτονιά του, με το καλό πουκαμισάκι του, με το εισιτήριό του για τον σινεμά, με το θρανίο του και με το μαυροπίνακά του, και με το μελανοδοχείο του, με το γαντάκι του τού μπέιζμπολ, και με το πρόγραμμά του για το μποξ, και με του Λίνκολν το πορτρέτο, με την βορειοαμερικανική σημαία του, νεγράκι. Ένα νεγράκι σκοτωμένο μοναχό, που ένα ρόδο αγάπης πέταξε σ’ ένα λευκό κορίτσι που περνούσε. Ω, γέρικε Μισισιπή, Ω βασιλιά, κι ω ποταμέ με τα βαριά σου πέπλα! σταμάτα εδώ την αφρισμένη λιτανεία σου, και τη γαλάζια νεκροφόρα σου που πάει για τον     ωκεανό: κοίταξ’ ετούτο τ’ αλαφρύ κορμάκι, παλληκαρόπουλο άγγελος καλά καλά δεν έκλεισαν στους ώμους του οι ουλές εκεί που άλλοτε φυτρώναν τα φτερά του· κοίταξε αυτό το πρόσωπο με το ανύπαρκτο     προφίλ, που πέτρα πέτρα αποκολλήθηκε, με το μολύβι και την πέτρα, με τις βλαστήμιες και την πέτρα· κοίταξε αυτό το ανοιγμένο στήθος, εκεί που άλλοτε έτρεχε η ζωή, τώρα πηγμένο το     αίμα. Έλα, και μες στη φωτισμένη νύχτα από φεγγάρι της καταστροφής, στην αξημέρωτη των νέγρων νύχτα, με τους υπόγειους φωσφορισμούς, έλα, και μες στη φωτισμένη νύχτα απάντησέ μου εσύ Μισισιπή, αν το μπορείς να φανταστείς, εσύ με τα τυφλά     νερένια μάτια σου και με τα μπράτσα ενός αδέκαστου τιτάνα, αυτόν εδώ το θρήνο, ετούτο το χαμό αυτόν τον ανεκδίκητο μικρό νεκρό ετούτο το αγνό θεόρατο κουφάρι: Έλα και μες στη φωτισμένη νύχτα, εσύ φτιαγμένος με γροθιές και με πουλιά, με όνειρα και μέταλλα, έλα και μες στη φωτισμένη νύχτα, ω, γεροπόταμε των νέγρων αδερφέ, έλα και μες στη φωτισμένη νύχτα, έλα και μες στη φωτισμένη νύχτα, απάντησέ μου, εσύ Μισισιπή…

*

ΚΚΚ

ΕΤΟΥΤΟ το τετράποδο προέρχεται
από το Τζόπλιν του Μιζούρι.
Σαρκοφάγο.
Ουρλιάζει αδιάκοπα τη νύχτα
χωρίς το αγαπημένο του μενού από ψημένο νέγρο.

Θα υποκύψει τελικά.
Πρόβλημα (άλυτο) το τάισμά του.


ΛΥΝΤΣ

ΛΥΝΤΣ της Αλαμπάμας.
Μαστιγωτή ουρά
και οπλές τριτογενούς περιόδου.
Συνήθως εμφανίζεται
μ’ έναν μεγάλο πύρινο σταυρό.

Τρέφεται με νέγρους, με σκοινιά,
με αίμα, με φωτιά, με πρόκες,
και με πίσσα.
Πιάστηκε
δίπλα σε μια κρεμάλα. Αρσενικό.
Ευνουχισμένο.
Ο Μεγάλος Ζωολογικός Κήπος (1967)
(Νέα μτφρ.: Μπ.Ζ., 2016)

Βλέπε και:
Νικολάς Γκιγιέν - El Gran Zoo: Η τερατωδώς αθώα Παπάγια και 4 ακόμα, πιο σπάνια, ζώα − Μια νέα προσέγγιση
 
*

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Ελεγεία για τον Έμετ Τιλ: (25 Ιουλ. 1941 - 28 Αυγ. 1955)

1955-2015: 60 χρόνια από τη δολοφονία του Έμετ Τιλ

Το έγκλημά του ήταν ότι, αγοράζοντας αναψυκτικά με την παρέα του μετά από μια σκληρή μέρα στα μπαμπακοχώραφα, «πείραξε» την 21χρονη υπάλληλο του καταστήματος. Τα αγόρια της παρέας ήταν κατηγορηματικά στο ότι δεν συνέβη τίποτα απολύτως.

Τέσσερεις ημέρες αργότερα, 28 Αυγούστου, 1955, στις 2:30 τα ξημερώματα, ο Roy Bryant, σύζυγος της υπαλλήλου, και ο ετεροθαλής αδελφός του J.W. Milam απήγαγαν το αγόρι. Μετά τον άγριο ξυλοδαρμό και ακρωτηριασμό του (ένα του μάτι είχε ξεριζωθεί) τον έσυραν στην όχθη του ποταμού Tallahatchie (παραπόταμος του Μισισιπή), τον πυροβόλησαν στο κεφάλι, τον έδεσαν με αγκαθωτό σύρμα σε έναν μεγάλο μεταλλικό ανεμιστήρα (για να ισχυριστούν αργότερα ότι τον είχε κλέψει) και έσπρωξαν ό,τι είχε απομείνει από το σώμα του στο νερό.

Μπράιαν και Μίλαμ (Φωτό)
Ήταν δίκη παρωδία, δεν τους κάηκε καρφί
Απ’ την αίθουσα οι φονιάδες βγαίναν χαμογελαστοί (Ντύλαν)

Θα δικαστούν με συνοπτικές διαδικασίες, σε μια δίκη-παρωδία, που διήρκεσε μόλις 67 λεπτά(!), και στις 23 Σεπ. οι λευκοί ένορκοι αποφαίνονται για την αθωότητά τους από κάθε κατηγορία.

Το Γενάρη του 1956 οι δυο δολοφόνοι, προστατευόμενοι από την αρχή του Δικαίου σύμφωνα με την οποία «κανείς δεν διώκεται, ούτε τιμωρείται ποινικά δις για το ίδιο αδίκημα», θα δώσουν όλες τις λεπτομέρειες για την απαγωγή και τη δολοφονία στο περιοδικό LOOK, έναντι αμοιβής 4.000 $.

Η δολοφονία του 14χρονου Emmett Till συγκλόνισε το έθνος και ήταν ο καταλύτης στο αναδυόμενο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων.
(Πηγές: https://en.wikipedia.org/wiki/Emmett_Till,http://www.biography.com/people/emmett-till-507515 και http://www.history.com/this-day-in-history/emmett-till-murderers-make-magazine-confession)

2. Λυντς και Τζιμ Κρόου: Βλέπε και από Μποτίλια σε Νικολάς Γκιγιέν: Αηδόνια και Μπαζούκας (3 ποιήματα)

Ο Αυθεντικός Τζιμ Κρόου

Νόμοι Τζιμ Κρόου (Jim Crow laws). Πολιτειακοί νόμοι για de jure (εθιμικώ ή νομικώ δικαίω) φυλετικό διαχωρισμό στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες. Θεσπίστηκαν μετά την περίοδο ανασυγκρότησης (1865-1877). Την εποχή που γράφεται το ποίημα οι νόμοι αυτοί είναι σε ισχύ, αφού καταργήθηκαν (!;) το 1965. Η ονομασία τους προέρχεται από τραγούδι με «ήρωα» τον Αφρικανό σκλάβο Jim Cuff (Τζιμ ο Καρπαζοεισπράκτορας) ή Jim Crow [Τζιμ ο (Μαυρο)Κόρακας].

Όταν ο Ντύλαν γράφει το τραγούδι του (1962), οι νόμοι βρίσκονται βέβαια ακόμα σε ισχύ.

Λυντσάρισμα 1925

Νόμος του Λύντς ή Λύντσειος νόμος. Τιμωρία χωρίς δίκη. Από το όνομα του Κάπταιν William Lynch (1742–1820). Λυντσάρισμα: Η θανάτωση (κάποιου) από εξαγριωμένο πλήθος χωρίς να έχει προηγηθεί δίκη ή να υπάρχει νόμιμη εξουσία για κάτι τέτοιο (Μπαμπινιώτης).

3 Δεκ. 2010: Ο 26χρονος Αφροαμερικάνος Frederick Jermaine Carter βρέθηκε κρεμασμένος από δέντρο, σε λευκό προάστιο του Μισισιπή. Η USA Today ανέφερε αρχικά το γεγονός ως αυτοκτονία, ωστόσο, το NAACP (Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Εγχρώμων Ανθρώπων) αμφισβητεί τα ευρήματα και θεωρεί  ότι πρόκειται για λυντσάρισμα.
(Και εδώ: https://eotm.wordpress.com/2010/12/15/frederick-jermaine-carter-hanging-in-mississippi-no-suicide-according-to-the-naacp/)

με τον Λυντς στο τιμόνι, με το νόμο Τζιμ Κρόου να προστάζει
και σε αιμάτινες θάλασσες μες στη νύχτα η ζωή μου ν’ αδειάζει·[…]
Προχώρα Τζιμ Κρόου· ορθός· μη σταματάς, τα ζήτω σου ρίξε
με νίκης κραυγές, λαούς και λαούς στη Συμμαχία σου πνίξε.
Προχώρησε Λυντς, τρέξε, βρες το κνούτο που οργώνει
τις πλάτες μας. Ζήτω! Ζήτω! Η Πρόοδος του κνούτου ζυγώνει!
(Νικολάς Γκιγιέν, 1964 - Αηδόνια και Μπαζούκας)

26 Φεβ. 2016. Πρώην ηγέτης της ΚΚΚ στηρίζει Τραμπ. (: http://www.huffingtonpost.com/entry/ny-daily-news-trump-kkk)
Φανερά τον Τραμπ. Μέσα από τους μηχανισμούς τον Ομπάμα και την Κλίντον.
ΕΤΟΥΤΟ το τετράποδο του Γκιγιέν προέρχεται απ’ το μέλλον (μας).

4. ΚΚΚ: Κου Κλουξ Κλαν (Ku Klux Klan, KKK): Δύο, κυρίως, τρομοκρατικές οργανώσεις που έδρασαν στις ΗΠΑ και υποστήριξαν το ιδεολόγημα της υπεροχής των λευκών έναντι των άλλων φυλών, τον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και την ομοφοβία, καθώς και την αυτοχθονία.

Θεωρείται η κατά παράδοση μεγαλύτερη ακροδεξιά οργάνωση στις ΗΠΑ και η δεξαμενή για μικρότερες ακροδεξιές οργανώσεις. Αυτές οι οργανώσεις χρησιμοποίησαν συχνά την τρομοκρατία, τη βία και πράξεις εκφοβισμού, για να καταπιέσουν τους Αφροαμερικανούς και άλλες φυλετικές ομάδες.

Φεβ. 2016: Εκδήλωση υποστήριξης στον νέο πλανητάρχη
*
Το 1927, ο πατέρας του Ντόναλντ Τραμπ συνελήφθη σε επεισόδια της Κου Κλουξ Κλαν στη Νέα Υόρκη

Η ίδρυση της πρώτης Κου Κλουξ Κλαν χρονολογείται στις 24 Δεκ. 1865. Η ονομασία «Κου Κλουξ Κλαν» προήλθε από σύνθεση της ελληνικής λέξης κύκλος [cyclus] (Κου Κλουξ) και της αγγλικής clan (φυλή).

Για την εδραίωση της οργάνωσης και τα σημερινά παραστρατιωτικά παρακλάδια της, αλλά και για τη δια συμβολαίων συνδεδεμένη «ιδιαίτερη» βιομηχανία με το Στρατό των ΗΠΑ, βλ. από Μποτίλια: Η Υπο-Κουλτούρα του Σταυροφόρου στο Στρατό των ΗΠΑ ‒ Η βιομηχανία του μίσους και το λάδι του Αλλάχ

Παρακλάδια της σημερινά, [τα οποία στηρίζουν επισήμως τον Ντόναλτ Τραμπ, ανεπισπήμως τους υπόλοιπους (Μπ.Ζ.)]: Άρια Έθνη, Σιωπηρή Αδελφότης [Silent Brotherhood] –γνωστότερο θύμα της ο Εβραίος εκφωνητής ραδιοφώνου Άλαν Μπεργκ έξω από το σπίτι του, το 1984–, και τα 33/5 (απαντάται και ως τατουάζ στα μέλη των διάφορων ρατσιστικών οργανώσεων που συνδέονται με την KKK).
(Πηγή: https://el.wikipedia.org/).

Το Ρόδο των Ανέμων

3. Rosa de los Vientos: Το Ρόδο των Ανέμων ή Ανεμολόγιο ή πυξίδα ή μπούσουλας ή κουμπάσο.

Από τον Έμετ Τιλ (1955), στον Τρέιβον Μάρτιν (2012), στον Μάικλ Μπράουν (2014), στον...(http://blackourstory.tumblr.com/post/138168765314/whether-its-emmett-till-trayvon-martin-michael) - Μποτίλια Στον Άνεμο

*

*

Great White Wonder

Τα τραγούδια του δίσκου

Great White Wonder

Side one

1. "Candy Man"

2. "(As I Go) Ramblin' 'Round" (Woody Guthrie)

3. "Black Cross" (Joseph S. Newman / Lord Buckley)

4. "I Ain't Got No Home" (Woody Guthrie)

5. "The Death of Emmett Till"

6. "Poor Lazarus" (Traditional)

Side two

7. "Bob Dylan's New Orleans Rag"

8. "If You Gotta Go, Go Now (Or Else You Got to Stay All Night)"

9. "Only a Hobo"

10. "Sitting On a Barbed Wire Fence"

11. "Mighty Quinn"[1] (take 1)

12. "This Wheel's on Fire" (Bob Dylan and Rick Danko)

Side three

13. "Baby Please Don't Go" (Big Joe Williams)

14. Interview by Pete Seeger

15. "Dink's Song" (Traditional)

16. "See That My Grave Is Kept Clean" (Blind Lemon Jefferson)

17. "East Orange New Jersey"

18. "Man of Constant Sorrow" (Traditional)

Side four

19. "I Shall Be Released"

20. "Open The Door, Homer" (take 1)

21. "Too Much of Nothing" (take 2)

22. "Nothing Was Delivered"[1] (take 1)

23. "Tears of Rage" (take 2)

24. "Living the Blues" (Live, The Johnny Cash Show)

  
*
Μετάφραση - Επιμέλεια
Μπ. Ζ. - Μποτίλια Στον Άνεμο
 και
Όλα τα Πρόσωπα της Μποτίλιας

https://zbabis.blogspot.gr/2016/11/Bob-Dylan-Nicolas-Guillen-The-murder-of-Emmett-Till-Elegy-and-song-KKK-USA.html